W języku funkcjonuje bardzo dobrze wszystkim znane powiedzenie „każdy jest kowalem swojego losu”, czy inne „jak sobie pościelesz, tak się wyśpisz”. Lubią je powtarzać osoby starsze, które mają już spore doświadczenie życiowe i nie boją się porażek, niepowodzeń. Zwracają tym samym uwagę na to, by każdy brał odpowiedzialność za swoje życie, podejmowane decyzje, wybory. By zmierzył się z ich konsekwencjami, czy to tymi owocnymi i dobrymi, czy to gorzkimi i smutnymi. Tylko to może bowiem czegokolwiek nauczyć, pozwolić wyciągnąć wnioski na przyszłość. Jednym słowem to rozwija człowieka i sprawia, że staje się on dojrzalszy, pewniejszy siebie, wierzący w swoje możliwości. Nie da się budować pozytywnej samooceny bez poczucia wpływu na własne życie. A każdy sukces ma w rewersie porażkę, którą można równie dobrze nazwać życiową lekcją. Im więcej ich w życiu doświadczy człowiek, tym lepiej zna siebie, sposoby swojego reagowania, radzenie sobie z trudnymi emocjami.

Rozwój osobisty

To wszystko to właśnie rozwój wewnętrzny, do którego niekoniecznie potrzebujemy drogiego coach’a czy trenera osobistego. Czasami zaś spotykamy osoby, które mocno wierzą w przeznaczenie w życiu człowieka. Ich zdaniem nieważne są nasze wybory, decyzje, rozważania o tym jak postąpić. Sądzą, że wszystko z góry jest już dawno zaplanowane, a człowiek żyjąc jedynie bezwiednie realizuje ten plan. Że przeznaczenie każdego jest takie a nie inne, zatem nie ma sensu walczyć z wiatrakami. Losu i tak nie jesteśmy w stanie odmienić, wypada po prostu poddać się biegowi wydarzeń i czekać na rozwiązanie. Czekać biernie, bo wszystko gdzieś już jest zapisane. W gwiazdach? Nie wiadomo, jednak z pewnością jest.

To osoby, które lubią czytać horoskopy, szukając w nich podpowiedzi o tym, co się wydarzy w niedalekiej przyszłości. Są przekonane, że jeżeli nie bardzo szczegółowo, to przynajmniej w zarysach nasze życie jest już zdeterminowane od urodzenia. Trudno jest, aby osoby o tak odmiennych spojrzeniach mogły w pełni się zrozumieć. Pierwsi sądzą, że to śmieszne i nieodpowiedzialne, że to chowanie głowy w piasek przed życiem i jego wyborami. Drudzy zaś często tłumaczą się swoją głęboką wiarą i przekonaniem o tym, że musi być coś więcej, jakiś plan na każdego z ludzi, jakieś przeznaczenie. Jak jest naprawdę? Najważniejsze, by nie czekać na to, że różne ważne sprawy w życiu ułożą się same, nie przeoczyć tych momentów, kiedy od naszej decyzji dużo zależy. Może jeśli pozostaniemy bierni, los rzeczywiście sam zadecyduje. Może. A jeżeli nie?